Merhaba, ben Kartopu.
Küçük bir kar tanesi gibi düştüm bu dünyaya… ama yolumu biraz kaybettim. Boynumda tasma vardı, Pendik’te bulundum. Ama ne bir çipim vardı, ne de dönüp bakanım. Yaklaşık 1,5 yaşındayım. Kısırlaştırıldım, sağlıklıyım, sevgi doluyum. İnsanlara bayılırım. Yanımda yürümem mi gerekiyor? Hemen tasmamı tak, birlikte gezelim. Diğer köpeklerle de iyi geçinirim. Gürültü, kalabalık ya da yeni sesler mi? Alışırım ben onlara. Yanımda biri olsun, sevgi olsun yeter. Bacak boyum kısa, vücudum yuvarlak; 15 kilo civarındayım ve tam kucaklık bir dostum.
Artık beklemek istemiyorum. Beni seven, kaybetmeyen, “sen artık evdesin” diyen bir yüreğe ihtiyacım var. Belki de o yürek sensindir.